The Maze Watcher: Een gids door het kijkdoolhof

Als freelance journalist kun je tegenwoordig niet meer zonder Twitter-profiel en podcast. Aangezien ik die twee platforms inmiddels heb uitgespeeld, was er eigenlijk nog maar één laatste uitvalsmogelijkheid: een nieuwsbrief. Niet per se een plan dat automatisch de originaliteitsprijs verdient, maar hè: als ik een uitvinder was geweest, had ik allang op een idyllisch privé-eiland gezeten.

Aangezien ik wekelijks schrijf en praat over kijken, leek 1+1 twee. Als je meer wil weten over onmisbare tv-programma’s (want ja: lineaire tv is alive and kicking), verwijs ik je graag door naar Televisië, maar voor al het andere betere kijkwerk (lees: series en films) hoop ik je hiermee wekelijks een paar kleine uitwegen uit het doolhof te bieden. Want er is krankzinnig veel dat je volgens de wijsneuzen van het internet moet zien (sorry), en er zijn inmiddels veel meer streamingdiensten dan een weldenkend mens kan bijbenen.

Ik zal daarom wekelijks enkele (in mijn ogen) fantastische kijktips bespreken, een onmisbare nieuwsgebeurtenis aankaarten, interessante stukken delen én een vergeten parel in het zonnetje zetten. Er zit geen machtig bedrijf of tienkoppige (eind-)redactie achter deze nieuwsbrief, dus verwacht geen hypergepersonaliseerde features met kekke foefjes, maar wel iets waar je op een blauwe maandag hopelijk ooit iets aan hebt.

Tips mag je altijd en overal geven (of het nu de Engelse of de Nederlandse invulling van dat woord is). Dat kan hier, op Twitter of - als je heel lief en oud bent - op Facebook.