Week Watchers #2: 'Hot priest' Andrew Scott wordt kwetsbare meesteroplichter

Fraai is het zeker niet, om een week na de start van deze onmisbare Substack meteen te stoppen met publiceren. Gelukkig had ik - hopelijk - een goede reden, daar ik een paar weken in de VS was. En nee, niet om in navolging van 1001 BN’ers een docuserie te maken over dat verdomd verdeelde land, maar om Larry David live aan het woord te horen over het maken van Seinfeld en Curb Your Enthusiasm. Vooral dat laatste was relevant, omdat maandag de allerlaatste Curb-aflevering ooit wordt uitgezonden. Verschrikkelijk nieuws natuurlijk, maar de theateravond in Washington was dan wel weer fantastisch. Hoe dan ook: met excuses voor de vertraging zijn hier dan de vijf tips voor deze week. (En zoals elke week geldt: over de keuzes kan absoluut niet worden gecorrespondeerd.)

1. Ripley (Netflix)

We beginnen met het absolute hoofdgerecht van deze week: de derde serie van 2024 die ik bekroonde met 5 dikke vette sterren. En nee, dat is heus niet alleen omdat ik deze week Andrew Scott mocht interviewen, maar dat is vooral omdat Ripley - waarin Scott klassieke meesteroplichter Tom Ripley speelt - een van de beste dingen is die ooit op Netflix verscheen. Met de prachtige zwart-wit-cinematografie ziet de serie er verbluffend mooi uit, Scott is briljant in de titelrol, en het bronmateriaal (het geweldige boek The Talented Mr. Ripley, ook een bindende tip) werd nooit eerder zo goed verfilmd (nee, ook niet in die film met Jude Law en Matt Damon). Enfin, kijken dus, maar wel pas nadat je mijn interview met Andrew Scott én mijn achtergrondverhaal/recensie hebt gelezen natuurlijk.

2. The Truth vs. Alex Jones (HBO Max)

Als het gaat over films of series die lang na het kijken door mijn hoofd zijn blijven spoken, mag deze ijzingwekkende documentaire absoluut niet achterblijven. Want potverdorie, wat was dit een verschrikkelijk inkijkje in zoveel problemen van nu. De documentaire (te zien op HBO Max) draait om duivelse complotploert Alex Jones, die een hartverscheurende schietpartij op een basisschool in Sandy Hook aangreep om miljoenen mensen op te jutten tegen de rouwende ouders. Volgens Jones was de schietpartij immers in scène gezet, als complot van de overheid voor strengere wapenwetgeving. Talloze Amerikanen trappen erin, en vallen de ouders jarenlang lastig, tot de meest extreme voorvallen aan toe. Jones werd uiteindelijk veroordeeld, maar wat deze geweldige documentaire goed laat zien, is dat het complotvirus daarmee alles behalve is uitgeroeid. Lees hier meer in mijn recensie voor de Volkskrant.

3. De terugreis (bioscoop)

Goed, even heel iets anders dan. Mensen die mij kennen (in het echt of uit mijn vorige leven als tv-podcaster) weten dat ik een ietwat onbegrijpelijke voorliefde koester voor Nederlandse ‘boomercore’: producties die in alle opzichten gericht zijn op de Omroep Max-boomer, maar om niet geheel verklaarbare redenen ook een snaar raken bij een 28-jarige journalist en recensent. Het meest recente (en beste) voorbeeld van het raken van die gevoelige boomersnaar is nu te zien in de bioscoop, in de vorm van de erg, erg fijne tragikomedie De terugreis, waarin legendes Leny Breederveld en Martin van Waardenberg twee kibbelende echtelieden op leeftijd spelen, die besluiten om nog één keer wat herinneringen op te halen door op autoreis te gaan naar Spanje. Maar vooral haar sluimerende dementie wordt tijdens die reis steeds vaker een niet te ontkennen factor. Boomercore? Dat zeker. Maar ook gewoon een bloedmooie film met twee voortreffelijke hoofdrolspelers. Jan Slagter mag weer trots zijn op deze jonge boomer.

4. Immaculate (bioscoop)

Mocht je zijn afgehaakt bij zoveel Nederlandse boomercore, kun je altijd nog op zoek naar heel wat anders, en dat kun je wellicht vinden in dit relihorrorspektakel, waarin Sydney Sweeney een non speelt die afreist naar een Italiaans klooster om haar leven daar volledig te geven aan die goeie ouwe God. En dan blijkt ze ineens zwanger. Hoe dat kan, moet je zelf maar gaan uitvinden, maar ik had het uitstekend naar mijn zin tijdens het kijken van deze film, waarin Sweeney steeds grootser mag acteren, en het bloedvergieten in dat klooster in rap tempo toeneemt. Niet de meest verfijnde of vernieuwende horror, wel precies bevredigend genoeg.

5. Koningshuis the Musical (NPO Start)

Ook erg bevredigend, maar dan op een net iets andere manier, is dit nieuwe project van satiregrootmeester Diederik Ebbinge (Promenade, De Luizenmoeder). Deze Substack gaat inmiddels misschien klinken als een niet te stoppen propagandamachine voor Nederlandse series (met in de vorige editie al Bodem én De Joodse Raad), maar het aanbod is deze weken nu eenmaal verrassend goed én veelzijdig. Dat geldt ook voor deze satirische mockumentary, waarin de cameraploeg van een RTL Boulevard-achtig programma een week lang meeloopt achter de schermen van een geflopte musical over het Nederlandse koningshuis. Zo’n serie kun je moeiteloos overlaten aan Ebbinge (die zelf een regisseur speelt die is ‘gecanceld’ wegens grensoverschrijdend gedrag). In deze recensie voor de Volkskrant nog wat meer over deze zesdelige serie.

De bonusronde: bijgedachten en andere bezienswaardigheden

• Voor de Volkskrant keek ik ook nog wat andere films, die nu in de bioscopen draaien. De beste, of in ieder geval fascinerendste, is het Japanse Evil Does Not Exist, over hoe een hip bedrijf een ‘glamping’ probeert te realiseren in een rustig natuurgebied, met alle gevolgen van dien. Dat ongrijpbare zat ook in het oneindig lange, maar boeiende Argentijnse drama Los delincuentes, over de lulligste bankroof aller tijden.

• Minder geslaagd, maar op hun eigen manier heus wel enigszins boeiend: Bleeding Love (Ewan McGregor en verslaafde dochter op roadtrip door New Mexico), Asphalt City (over het EXTREEM uitzichtloze bestaan van ambulancemedewerkers in New York, onder meer met Sean Penn) en Sleeping Dogs (voormalig detective Russell Crowe heeft Alzheimer, maar moet nog wel even een moordzaak oplossen).

• Voor fans van The Favourite, The Great en, in iets mindere mate, The Crown, heeft SkyShowtime de verdomd aardige zwarte komedie Mary & George, waarin Julianne Moore een manipulatieve moeder speelt die haar knappe zoon inzet om zelf meer macht te vergaren. Heerlijk vilein kostuumdrama, waarover ik deze week een recensie schreef voor VPRO Cinema.

Oké, genoeg weer met al die ongein, lieve mensen. Volgende week vijf nieuwe tips! (Tenzij ik weer overzees ben, natuurlijk.) Tot die tijd: wees voorzichtig met elektrische bakfietsen, droom over Andrew Scott , en vier de Nederlandse boomercore!